-
1 wyrokować o czyimś losie
реша́ть чью́-л. судьбу́ (у́часть) -
2 wyrokować
глаг.• приговаривать• судить* * *несов. 1. выносить приговор;2. судить; авторитетно высказываться; ● \wyrokować о czyimś losie решать чью-л. судьбу (участь)* * *несов.1) выноси́ть пригово́р2) суди́ть; авторите́тно выска́зываться•
См. также в других словарях:
wyrokować — ndk IV, wyrokowaćkuję, wyrokowaćkujesz, wyrokowaćkuj, wyrokowaćował 1. «wydawać wyrok; orzekać» Sąd wyrokował w jakiejś sprawie. 2. «wypowiadać, wyrażać sąd, opinię, zdanie o czymś, zabierać głos decydujący; decydować, rozstrzygać» Wyrokować o… … Słownik języka polskiego
decydować — ndk IV, decydowaćduję, decydowaćdujesz, decydowaćduj, decydowaćował «rozstrzygać, postanawiać, wyrokować» Decydować o jakichś sprawach, w jakichś sprawach. Decydować o czyimś losie. Decydować na własną rękę. decydować się 1. «powziąć decyzję;… … Słownik języka polskiego
